Week 9: Boston!
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
19 Mei 2014 | Verenigde Staten, Ardmore
Hoihoi!
Bij deze weer een nieuw avontuur, dit weekend naar Boston. Oh, wat hebben we het toch slecht als au pairs ;-).
Deze week een rustige maandag, en dinsdag was Stefans verjaardag! Na onze lunch even geskypt, en de kids hebben hem ook gefeliciteerd (in het Nederlands, jawel!) Hij maakte mijn cadeautje open, en was er gelukkig blij mee. Later die middag met de kids naar Haverford College en de eendenvijver daar. Superveel lol gehad, je kon namelijk om de vijver heenlopen, maar dat was wel een tocht met hindernissen! Eerst maar eens de buggy achtergelaten, en toen een rondje, over stenen in een sloot, verder door het gras, over een boomstam balanceren want het gras was een grote modderpoel... Drie keer raden. Natuurlijk, we hadden ongeveer allemaal zwarte schoenen, maar gelukkig ook veel lol. Daarna nog even naar de vissen, eenden en schildpadden gekeken en terug naar huis. 's Avonds Frozen Yoghurt met Stephanie en even bijkletsen.
Woensdag weer lekker buiten gespeeld (heerlijk weer hier!) en prima dagje gehad. Sienna vindt het nog steeds heerlijk uit haar wieg te klimmen en op maffe plekken in slaap te vallen. Nouja, zolang ze slaapt vind ik het prima!
Donderdag was rustig, en voorbereiding op vrijdag: Boston! Flor, Sara, Kim, Chloe en ik zouden vrijdagavond naar Boston vertrekken. Eerst nog even werken en daarna met Stephanie uit eten bij een heel leuk tentje, Zoe's Kitchen. Superlekker en niet te duur. Daarna heeft ze me afgezet bij het station en begon de reis.
We vertrokken vrijdagavond met de auto en hadden rond 22.00 op het station afgesproken om daarvandaan naar het vliegveld te gaan. Daarvandaan met een huurauto naar Boston rijden. We gingen met 5 meisjes, we kenden er 4, want onze 5de had afgezegd, dus we hadden op het laatste moment nog een frans meisje meegenomen (Spijt!!). We gingen onze auto ophalen, dat wat het eerste probleem. Flor (boven de 25) hoefde geen drivers toeslag te betalen, omdat ze ouder was. Onder de 25 betaal je 20$ extra per dag (groter risico op schade, vinden ze hier). Maar Flor had geen creditcard, dus ze kon geen auto huren. Wij dus door naar een waar het zonder creditcard kon. Daar hadden we geen reservering, dus moesten we eerst bellen. Ik dus een kwartier in de wacht en toen konden we er eindelijk een reserveren. Met dat nummer terug naar de balie. Nu was het probleem dat ze niet genoeg saldo had (260,- huur en 200,- borg). Dus ik betaald. Maar daardoor wel de toeslag, maar mocht ik ook rijden. Ik had alleen nog niet op snelwegen gereden. Dus ons Duitse meisje ook als driver laten zetten. En toen konden we eindelijk! weg. Het was inmiddels 0.30. Wat een gedoe. Maar op een gegeven moment twijfelde ik of we überhaupt nog gingen!
We reden lekker door (ik hou van 's nachts rijden (nouja, meerijden, en slapen...). 's ochtends kwamen we aan in Boston. We gingen couchsurfen (bij iemand thuis slapen), met z'n vijven. Twee keer het verkeerde adres, maar driemaal scheepsrecht. Leuke mensen, mooie kamer, groot! Spullen daargelaten en hop, Boston in. Freedom trail gelopen, veel gezien, nog een boottochtje gedaan. Lekker weer, dus prima dag! Het was dat weekend ook festival weekend (Boston Calling), dus heb nog wat mooie klanken gehoord :-).
Na eten terug, ze wilden ons meenemen naar een colombiaans feestje. Wij opfrissen en naar beneden. Wat gedronken, gekletst en op naar het feestje. Waar het allemaal begon. Natuurlijk alcohol. Ik had me al voorgenomen niet zoveel te drinken, just in case, weetjewel. Het Duitse meisje (Kim) is 20, dus mag officieel niet drinken. Had dus niet meer zo'n tolerantie en was vrij snel vrolijk dronken, maar wel gezellig. Het Franse meisje was behoorlijk dronken, dus wij hebben haar alcohol verboden. En water gegeven. Ik ging even naar buiten, luchtje scheppen en toen kwam ik haar dus buiten tegen, half huilend en in paniek. Ze vertelde dat de meisjes waarmee ze was (wij dus) heel gemeen waren en dat ze weg wilde.
Daarna kwam de politie het feestje opbreken, maar Chloé, wilde dus niet meer met ons mee. Ik was de enige waarmee ze nog wilde praten. onze andere host kwam ertussen en kreeg haar mee naar huis. Daar begon het opnieuw. Ik zou met Kim in een bed slapen en de andere drie in het andere bed. Het was inmiddels half 3.Chloé wilde naar huis, vonden wij niet zo'n goed idee, maar hé, ze is volwassen. Ze ging dus inderdaad weg en om half 6 belde ze me op dat ze haar geld en paspoort niet kon vinden. Dat eerste klopte, dat hadden we de avond ervoor gevraagd, omdat we niet zeker wisten of ze wel terug zou komen, en ik alles had betaald. Dus dat had ze gegeven. Dus dat verteld en paspoort gezocht binnen. Nergens te vinden. Ik naar buiten en in de auto gekeken. Chloé (en paspoort) nergens te vinden. Ik dat verteld en weer gaan slapen. Toen belde ze weer dat ze haar paspoort toch had gevonden.Ze was teruggekomen en onze host had haar weer binnengelaten. Ingewikkeld verhaal.
Wij dus allemaal opgestaan en weg die dag. Na het ontbijt op naar huis. Ik heb ook voor het eerst op de snelweg gereden. Even spannend en daarna ging het prima. Ze rijden wel allemaal te hard (maar de speedlimit op de interstate is ook echt 45 mile (iets van 80 km)). 's Avonds weer terug aangekomen en douchen en naar bed.
Maandag had ik ook nog vrij (lang weekend en mijn hostparents zaten in het beach house). Maar dat in het volgende verslag!
Liefs,
Suzanne
Bij deze weer een nieuw avontuur, dit weekend naar Boston. Oh, wat hebben we het toch slecht als au pairs ;-).
Deze week een rustige maandag, en dinsdag was Stefans verjaardag! Na onze lunch even geskypt, en de kids hebben hem ook gefeliciteerd (in het Nederlands, jawel!) Hij maakte mijn cadeautje open, en was er gelukkig blij mee. Later die middag met de kids naar Haverford College en de eendenvijver daar. Superveel lol gehad, je kon namelijk om de vijver heenlopen, maar dat was wel een tocht met hindernissen! Eerst maar eens de buggy achtergelaten, en toen een rondje, over stenen in een sloot, verder door het gras, over een boomstam balanceren want het gras was een grote modderpoel... Drie keer raden. Natuurlijk, we hadden ongeveer allemaal zwarte schoenen, maar gelukkig ook veel lol. Daarna nog even naar de vissen, eenden en schildpadden gekeken en terug naar huis. 's Avonds Frozen Yoghurt met Stephanie en even bijkletsen.
Woensdag weer lekker buiten gespeeld (heerlijk weer hier!) en prima dagje gehad. Sienna vindt het nog steeds heerlijk uit haar wieg te klimmen en op maffe plekken in slaap te vallen. Nouja, zolang ze slaapt vind ik het prima!
Donderdag was rustig, en voorbereiding op vrijdag: Boston! Flor, Sara, Kim, Chloe en ik zouden vrijdagavond naar Boston vertrekken. Eerst nog even werken en daarna met Stephanie uit eten bij een heel leuk tentje, Zoe's Kitchen. Superlekker en niet te duur. Daarna heeft ze me afgezet bij het station en begon de reis.
We vertrokken vrijdagavond met de auto en hadden rond 22.00 op het station afgesproken om daarvandaan naar het vliegveld te gaan. Daarvandaan met een huurauto naar Boston rijden. We gingen met 5 meisjes, we kenden er 4, want onze 5de had afgezegd, dus we hadden op het laatste moment nog een frans meisje meegenomen (Spijt!!). We gingen onze auto ophalen, dat wat het eerste probleem. Flor (boven de 25) hoefde geen drivers toeslag te betalen, omdat ze ouder was. Onder de 25 betaal je 20$ extra per dag (groter risico op schade, vinden ze hier). Maar Flor had geen creditcard, dus ze kon geen auto huren. Wij dus door naar een waar het zonder creditcard kon. Daar hadden we geen reservering, dus moesten we eerst bellen. Ik dus een kwartier in de wacht en toen konden we er eindelijk een reserveren. Met dat nummer terug naar de balie. Nu was het probleem dat ze niet genoeg saldo had (260,- huur en 200,- borg). Dus ik betaald. Maar daardoor wel de toeslag, maar mocht ik ook rijden. Ik had alleen nog niet op snelwegen gereden. Dus ons Duitse meisje ook als driver laten zetten. En toen konden we eindelijk! weg. Het was inmiddels 0.30. Wat een gedoe. Maar op een gegeven moment twijfelde ik of we überhaupt nog gingen!
We reden lekker door (ik hou van 's nachts rijden (nouja, meerijden, en slapen...). 's ochtends kwamen we aan in Boston. We gingen couchsurfen (bij iemand thuis slapen), met z'n vijven. Twee keer het verkeerde adres, maar driemaal scheepsrecht. Leuke mensen, mooie kamer, groot! Spullen daargelaten en hop, Boston in. Freedom trail gelopen, veel gezien, nog een boottochtje gedaan. Lekker weer, dus prima dag! Het was dat weekend ook festival weekend (Boston Calling), dus heb nog wat mooie klanken gehoord :-).
Na eten terug, ze wilden ons meenemen naar een colombiaans feestje. Wij opfrissen en naar beneden. Wat gedronken, gekletst en op naar het feestje. Waar het allemaal begon. Natuurlijk alcohol. Ik had me al voorgenomen niet zoveel te drinken, just in case, weetjewel. Het Duitse meisje (Kim) is 20, dus mag officieel niet drinken. Had dus niet meer zo'n tolerantie en was vrij snel vrolijk dronken, maar wel gezellig. Het Franse meisje was behoorlijk dronken, dus wij hebben haar alcohol verboden. En water gegeven. Ik ging even naar buiten, luchtje scheppen en toen kwam ik haar dus buiten tegen, half huilend en in paniek. Ze vertelde dat de meisjes waarmee ze was (wij dus) heel gemeen waren en dat ze weg wilde.
Daarna kwam de politie het feestje opbreken, maar Chloé, wilde dus niet meer met ons mee. Ik was de enige waarmee ze nog wilde praten. onze andere host kwam ertussen en kreeg haar mee naar huis. Daar begon het opnieuw. Ik zou met Kim in een bed slapen en de andere drie in het andere bed. Het was inmiddels half 3.Chloé wilde naar huis, vonden wij niet zo'n goed idee, maar hé, ze is volwassen. Ze ging dus inderdaad weg en om half 6 belde ze me op dat ze haar geld en paspoort niet kon vinden. Dat eerste klopte, dat hadden we de avond ervoor gevraagd, omdat we niet zeker wisten of ze wel terug zou komen, en ik alles had betaald. Dus dat had ze gegeven. Dus dat verteld en paspoort gezocht binnen. Nergens te vinden. Ik naar buiten en in de auto gekeken. Chloé (en paspoort) nergens te vinden. Ik dat verteld en weer gaan slapen. Toen belde ze weer dat ze haar paspoort toch had gevonden.Ze was teruggekomen en onze host had haar weer binnengelaten. Ingewikkeld verhaal.
Wij dus allemaal opgestaan en weg die dag. Na het ontbijt op naar huis. Ik heb ook voor het eerst op de snelweg gereden. Even spannend en daarna ging het prima. Ze rijden wel allemaal te hard (maar de speedlimit op de interstate is ook echt 45 mile (iets van 80 km)). 's Avonds weer terug aangekomen en douchen en naar bed.
Maandag had ik ook nog vrij (lang weekend en mijn hostparents zaten in het beach house). Maar dat in het volgende verslag!
Liefs,
Suzanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
